Chyba każdy ma taką książkę, którą przeczytał we
wczesnym dzieciństwie/młodości. Książkę, której utkwił fragment fabuły. Pamięta
się jeden epizod. Ale nie pamięta się autora, tytułu. I niektórzy poruszą niebo
i ziemię, aby przypomnieć sobie, o jaką książkę chodziło. Ja też tak miałam.
Myślałam o książce, którą przeczytałam w 4-5 klasie. Czyli jakiś czas temu. W
dobie Internetu jest to proste. Wystarczy zapytać na jakimś forum. Odważyłam
się. W końcu ile można się męczyć? Ponad rok próbowałam sama odszukać, bez
efektu.
Co pamiętałam?
- Bohaterka – dziewczyna, biedna. Jest taki fragment, że przychodzi pani z jakiejś instytucji z dotacją na renowację obuwia/kapci. Bohaterka boi się zgłosić, ale pani po obejrzeniu butów uczennic mówi, że jej to się należy. Dostaje dofinansowanie.
Co pamiętałam?
- Bohaterka – dziewczyna, biedna. Jest taki fragment, że przychodzi pani z jakiejś instytucji z dotacją na renowację obuwia/kapci. Bohaterka boi się zgłosić, ale pani po obejrzeniu butów uczennic mówi, że jej to się należy. Dostaje dofinansowanie.
– dziewczyna jest roztrzepana.
Książka rozpoczyna się tym, że dziewczę czesze się do szkoły i zostaje na
głowie niesforny kosmyk. Obcina go. Na drugi dzień żałuje tego, bo właśnie tego
obciętego kosmyka jej brakowało.
– wymyśla sobie chłopaka Frediego (??), później spotyka chłopaka o takim imieniu. Zakochują się w sobie.
– dziewczyna jest prymuską, boi się stracić stypendium. W dawnym regulaminie szkoły jest zapis, że trzeba prosić o pozwolenie na wyjście do kina. Pisze podanie do nauczyciela/dyrektorki. Ta jej odpisuje: „Oczywiście głuptasku, że możesz iść do kina”
– na końcu chłopak zaprasza ją na bal. Chyba bal nie dochodzi do skutku, ponieważ chłopak dostaje powołanie do wojska. Wojna ??
– wymyśla sobie chłopaka Frediego (??), później spotyka chłopaka o takim imieniu. Zakochują się w sobie.
– dziewczyna jest prymuską, boi się stracić stypendium. W dawnym regulaminie szkoły jest zapis, że trzeba prosić o pozwolenie na wyjście do kina. Pisze podanie do nauczyciela/dyrektorki. Ta jej odpisuje: „Oczywiście głuptasku, że możesz iść do kina”
– na końcu chłopak zaprasza ją na bal. Chyba bal nie dochodzi do skutku, ponieważ chłopak dostaje powołanie do wojska. Wojna ??
Myślałam, że akcja książki
toczy się w kraju skandynawskim. Pomyliłam się. To Węgry.
Wiedziałam, że akcja książki toczy się na początku XX wieku. Bardziej obstawiałam I wojnę. Okazało się, że była to II wojna światowa.
Dowiedziałam się tego na stronie Małgorzaty Musierowicz. A jaka to książka?
Wiedziałam, że akcja książki toczy się na początku XX wieku. Bardziej obstawiałam I wojnę. Okazało się, że była to II wojna światowa.
Dowiedziałam się tego na stronie Małgorzaty Musierowicz. A jaka to książka?
 |
| Tłumaczenie: Anna Rak Tytuł oryginału: Bezzeg az en idomben Wydawnictwo: Nasza Księgarnia Data wydania: 1974 Liczba stron: 224 |
Ach, marzę, żeby jeszcze raz przeczytać! Kiedyś mi się
podobała. Chociaż raczej jej nie odkupię od kogoś.
Mnie tak się spodobał tytuł, wymieniony gdzieś na skrzydełku innej książki, że wpisałam go na listę marzeń allegrowych i doczekałam się :) Powieść bardzo sympatyczna, choć ja nie miałam związanych z nią wspomnień, w dzieciństwie nie czytałam.
OdpowiedzUsuń