Kolejne przygody niesfornej dziewczynki ;)
Wydawnictwo: Egmont
Data wydania:
2008
Liczba stron: 156
|
Z tej książki dowiedziałam się, że ukrywanie prawdy może swędzieć ;)
Koleżanka Hani zwyciężyła w Wielkim Dyktandzie w Północnej Wirginii.
Brat Hani urodził się w nietypowych okolicznościach, więc o
jego narodzinach powiedzieli w telewizji. Tata Hani wygrał w konkursie
radiowym. Hania zazdrości i za wszelką cenę chce zostać sławna. Talentu do
ortografii nie ma. Próba sprzedaży pestki wiśni z drzewa Jerzego Waszyngtona
nie powiodła się. Podobnie było z próbą bicia rekordu Guinnessa.
Hania bierze także udział w konkursie na najsławniejszego zwierzaka. Jej kotka Myszka zdobywa drugie miejsce. Niestety, gazeta przekręciła nazwisko Hani i na zdjęciu znalazł się tylko jej łokieć.
Hania bierze także udział w konkursie na najsławniejszego zwierzaka. Jej kotka Myszka zdobywa drugie miejsce. Niestety, gazeta przekręciła nazwisko Hani i na zdjęciu znalazł się tylko jej łokieć.
Hania znalazła sposób, żeby być sławną. Zrobiła coś nie dla
siebie wykorzystując swoje talenty.
W czasie próby bicia rekordu Guinnessa dochodzi do wypadku,
kolega Hani – Franek – łamie palec. Hania trafia do szpitala. Poznaje tam
Laurę, dziewczynkę po przeszczepie serca. Od niej dowiaduje się o innych
chorych dzieciach. Widzi zabawki dzieci. Wiele z nich jest zniszczonych – są brudne
i popsute.
Hania tajemnicy wykrada je. W domu sama je naprawia i w tajemnicy odsyła do szpitala.
O „tajemniczym złodzieju lalek” pojawia się artykuł w gazecie.
Podoba mi się ta Hania. Jest niesforna, ale potrafi przyznać się do winy. Po lekcjach poszła do nauczyciela i przyznała się, że to ona zawiniła, a nie jej koleżanka.
Powiedziała prawdę, mimo, iż wiedziała, że dostanie trzecią białą kartkę i szlaban/karę od nauczyciela.
Książka ta ma dużą czcionkę. Przeznaczona jest dla dzieci od szóstego roku życia. Ze względu na czcionkę i rozmiary nadaje się na pierwszą, samodzielną lekturę.
Hania tajemnicy wykrada je. W domu sama je naprawia i w tajemnicy odsyła do szpitala.
O „tajemniczym złodzieju lalek” pojawia się artykuł w gazecie.
Podoba mi się ta Hania. Jest niesforna, ale potrafi przyznać się do winy. Po lekcjach poszła do nauczyciela i przyznała się, że to ona zawiniła, a nie jej koleżanka.
Powiedziała prawdę, mimo, iż wiedziała, że dostanie trzecią białą kartkę i szlaban/karę od nauczyciela.
Książka ta ma dużą czcionkę. Przeznaczona jest dla dzieci od szóstego roku życia. Ze względu na czcionkę i rozmiary nadaje się na pierwszą, samodzielną lekturę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz